ظروف نچسب، مانند ماهی‌تابه و قابلمه پوششی تفلونی دارند که با نام تجاری «پلی‌تترافلوئورواتیلن» شناخته می‌شود. تفلون یک ماده‌ی شیمیایی است که از اتم‌های کربن و فلوئور تشکیل شده و اولین‌ بار در دهه‌ی ۱۹۳۰ ساخته شد. تفلون یک سطح غیرواکنشی، نچسب و غیراصطکاکی در ظروف ایجاد می‌کند

سطوح نچسبی که از تفلون ساخته شده‌اند، راحت‌تر تمیز می‌شوند و کاربرد بیشتری دارند، بنابراین هنگام طبخ غذا روغن کمتری مصرف می‌شود و درنتیجه روش سالم‌تری برای پخت غذا محسوب می‌شود.

تفلون کاربردهای دیگری هم دارد. برای پوشش روی سیم و کابل، محافظ فرش، پارچه و پارچه‌های ضدآب مانند بارانی نیز استفاده می‌شود.

در مورد سلامت ظروف نچسب در دهه‌ی گذشته پژوهش‌های زیادی انجام شده است. بیشتر نگرانی‌ها در مورد استفاده از ماده‌ی شیمیایی «پرفلوئورواکتانوئیک اسید» بود که قبلا در ساخت این ظروف استفاده می‌شد. تحقیقات دیگری نیز در این زمینه انجام شده است که نشان می‌دهد بین داغ‌شدن تفلون و آزادشدن مواد شیمیایی سمی رابطه‌ی مستقیمی وجود دارد.

ظروف نچسب با موادی چون پلی‌تترافلوئورواتیلن (PTFE) ساخته می‌شود که در زبان عامیانه تفلون نام دارد. از دهه‌ی گذشته تحقیقات زیادی در خصوص بی‌ضرری یا مضرات ظروف نچسب انجام شده است.